Í grænlensku sjoppunni afgreiðir kryddálfurinn stundaglös....

Orðstír.  Umbúðir utanaf karftöfluflögum fjúka til í vindinum.  Það var gleðskapur í næsta húsi í gær.  Það þarf að sópa þessar hellur sem þekja andlit mánans.  Í drullupolli laugar sig fallinn engill sem freistingar holdsins stóðst ekki.  Það er á boðstólum kjúklingur frá Kamerún.  Kryddálfur frá Narníu.  Æi, hvað er að heyra.  Hefur einhver matarlyst í þessum stofuhita ?  Sumir hverjir leggja mikið uppúr því að vera stundvísir og duglegir.  Það má segja slíkt hið sama um gangverk í úri.  Og launin eru þau hin sömu, vanþakklæti og hvísl í vindi.  Tikk takk, hætta nú.  Þetta ríkidæmi er altaristafla skreytt með höfuðkúpum verkamanna sem gáfu líf sitt fyrir stundarfrið frá tannhjólum atvinnulífsins.  Mulningsvélin er knúin af hugsunum.  Einföld jafna fyrir velgengni í lífinu.  Samt svo flókin.  Drekkið öl og gleðjist yfir því að hafa vaknað til vitundar sem mannvera en ekki maur.  Sýnið þakklæti og berið virðingu fyrir öllum lífsformum.  Hvað er líf annað en nokkur spor á strönd tímans sem brátt verða út máð af öldum ára ?